Jak pomóc dziecku w adaptacji?

Oto kilka cennych rad, które mają na celu zminimalizowane stresu adaptacyjnego: 

• Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je, życz miłego dnia i wyjdź;

• Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami może wszystko wymusić;

• Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz mu dać malutki prezencik, ale nie może być to forma przekupywania;

• Nie wymuszaj na dziecku, aby zaraz po powrocie do domu opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres;

• Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je tato, rozstania z tata są mniej bolesne;

• Prosimy!!! Nie płacz przy dziecku i nie okazuj zdenerwowania – to się udziela!!!

• PAMIĘTAJ!!!! Żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze z uśmiechem!!!!

O współpracy rodziców i przedszkola

1. Dobro dziecka jest naszym najważniejszym celem. Współpraca powinna polegać m.in. na dzieleniu się doświadczeniami – nauczyciele mają zwykle większe umiejętności w zakresie wychowania i wspierania rozwoju dzieci, rodzice znają swoje dziecko i kochają je.
2. Współpraca przedszkola i rodziców powinna odbywać się w atmosferze obopólnego zaufania i zrozumienia.
3. Życzliwość, empatia i podmiotowe podejście do drugiej osoby powinny towarzyszyć każdej rozmowie, każdemu spotkaniu nauczyciel – rodzic, rodzic – nauczyciel. Inicjatywa rodziców, ich aktywne uczestniczenie w życiu przedszkola są mile widziane.
4. Kontakty rodziców ze specjalistami pracującymi w przedszkolu są ważne i pożądane. Jeżeli rodziców lub wychowawców zaniepokoi zachowanie dziecka, zauważą pewne deficyty rozwojowe lub potrzebują rozwiązania problemu wychowawczego wtedy zapraszamy do spotkań ze specjalistami współpracującymi z przedszkolem – logopedą, psychologiem.
5. Osoba pełnoletnia, która przyprowadza dziecko do przedszkola oddaje je bezpośrednio pod opiekę pracownikowi przedszkola, ponieważ aby w pełni zadbać o bezpieczeństwo Państwa dzieci musimy posiadać informację, że dziecko jest już w przedszkolu.
6. Do przedszkola przyprowadzamy tylko dzieci zdrowe. Zadaniem naszym jest troska o zdrowie Państwa dzieci i zmniejszenie ryzyka szerzenia się chorób w przedszkolu.
7. W przedszkolu nie stosujemy wobec dzieci żadnych zabiegów medycznych z wyjątkiem udzielania pierwszej pomocy. W szczególnie uzasadnionych przypadkach (poświadczonych przez lekarza ) wymagających podawania leku nauczyciel może podać lek dziecku. Zależy nam na zdrowiu Państwa dzieci, ale nie posiadamy wiedzy medycznej – istnieje możliwość popełnienia pomyłki, dlatego pomocne jest zaświadczenie od lekarza
8. Rodzice, którzy podczas zabaw i zajęć dziecka przebywają na terenie przedszkola przejmują pełną odpowiedzialność za swoje dziecko. Jeżeli załatwiają Państwo jakieś sprawy w przedszkolu i nie mogą zająć się dzieckiem zobowiązani są Państwo zgłosić ten fakt nauczycielowi, a wtedy on przejmuje odpowiedzialność. Dziecko nie powinno mieć wątpliwości pod czyją jest opieką i powinno wiedzieć kto ewentualnie ma zwracać mu uwagę, głównie chodzi o przebywanie rodziców na terenie ogrodu.
9. W wyjątkowych sytuacjach (np. urodziny, chęć zrobienia niespodzianki dla całej grupy), po uzgodnieniu z Nauczycielem, dziecko może przynieść do przedszkola taką ilość np. słodyczy, aby starczyła dla wszystkich dzieci w grupie.

Moje dziecko idzie do szkoły

„IDĘ DO SZKOŁY”

We wrześniu wielu naszych wychowanków rozpocznie naukę w szkole.

Pójście do szkoły jest okresem przełomowym w życiu dziecka. Rodzice zastanawiają się - czy moje dziecko poradzi sobie w szkole?  Każda matka i każdy ojciec pragną, aby ich dziecko było dobrym uczniem, by osiągało sukcesy w szkole, a każde dziecko chce mieć dobre oceny, chce być chwalone, wyróżniane, nagradzane.

Nie wszystkie kwiaty zakwitają razem. Każdy ma swój czas i porę....

Podjęcie przez dziecko obowiązku szkolnego wiąże się z początkiem nowego, bardzo ważnego etapu w życiu. Przechodząc z wieku przedszkolnego w wiek wczesnoszkolny ulega zmianie podstawowa forma działalności dziecka. Dotąd była to zabawa. Teraz będzie nauka. Osiągnięcia w nauce będą podstawowym kryterium oceny dziecka. Jednak, aby dziecko mogło sprostać wymaganiom szkolnym i w pełni się rozwijać musi osiągnąć dojrzałość szkolną. Każdy rodzic wiedzieć powinien, na czym polega dojrzałość szkolna.
Najogólniej można powiedzieć, że jest to gotowość dziecka do rozpoczęcia nauki w szkole, uzależniona od osiągnięcia takiego stanu rozwoju fizycznego, emocjonalno – społecznego i umysłowego, który umożliwia sprostanie obowiązkom szkolnym.

Dziecko dojrzałe do nauki szkolnej potrafi m.in.:

• powiedzieć, jakie ma imię i nazwisko, ile ma lat, gdzie mieszka, opowiedzieć o pracy rodziców,
• narysować rysunek postaci ludzkiej: postać jest kompletna, części ciała są proporcjonalne do całości, części ciała są rozmieszczone właściwie,
• obchodzić się z przyborami do rysowania, malowania, pisania; nie wychodzić poza linie kolorując obrazek; nazwać to, co narysowało,
• ciąć nożyczkami w linii prostej i krzywej; lepić z plasteliny,
• ma dobrą koncentrację uwagi,
• opowiedzieć treść obrazka posługując się mową zdaniową,
• czytać niedługie teksty ze zrozumieniem,
• uważnie słuchać przez dłuższą chwilę opowiadania, bajki, muzyki,
• wykonać proste ćwiczenia gimnastyczne; uczestniczyć w grupowych zabawach ruchowych,
• wskazać lewą i prawą stronę swego ciała i osoby stojącej na wprost,
• doprowadzić do końca rozpoczętą zabawę, pracę, w trudniejszych sytuacjach zwrócić się o pomoc do osoby dorosłej,
• zgodnie bawić się z rówieśnikami – współdziałać, czekać na swoją kolej,
• potrafi  wykonać podstawowe czynności samoobsługowe: samodzielnie zjeść, ubrać się, umyć, zawiązać sznurowadła, zapiąć guziki, zamki
• ma dobre tempo pracy,
• potrafi nawiązać kontakty z rówieśnikami i dorosłymi, jest wrażliwy na opinię nauczycieli i innych osób dorosłych.

Fakt pójścia do szkoły stanowi bardzo ważny moment w życiu dziecka. 

Droga mamo i tato wspierając dziecko pamiętaj:

- nigdy nie wolno straszyć dziecka szkołą i nauczycielami;
- dziecko powinno się cieszyć, że idzie do szkoły;
- powinno uczestniczyć w zakupach przyborów szkolnych, wybrać to, co mu się podoba;
- wcześniej przygotujmy biurko, półkę na książki i przybory szkolne, stałe miejsce do pracy;
- należy pamiętać, że dla prawidłowego rozwoju dziecka potrzebne są odpowiednie warunki:
- ład, spokój i pogodna atmosfera w domu;
- przestrzeganie stałego rozkładu dnia;
- wdrażanie do samodzielności, obowiązkowości  i punktualności;
- zapewnienie kontaktów z rówieśnikami.
- gdy dziecko już zacznie chodzić do szkoły:
- rozmawiajmy z nim o tym, co się tam działo, czego ciekawego się dowiedziało;
- chwalmy, zachęcajmy do pracy;
- nie wyręczajmy dziecka z obowiązków szkolnych.

PROŚBA DZIECKA

1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.

2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.

3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.

4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.

5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.

7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.

8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga!

9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je,by przyciągnąć twoją uwagę.

10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.

11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.

12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.

14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.

15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.

16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są..

17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.

18. Nie zapominaj , że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.

19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.

20. Nie bój się miłości. NIGDY!!!

                                                                           Janusz Korczak